Hola!

Vandaag is alweer onze laatste dag in Xela. Na het ontbijt gingen we weer naar Caras Alegres. We gingen een wandeling maken door de wijk samen met Irma en Alan (de directeur van de school). We bezochten de huizen van 4 van de kinderen die naar Caras Alegres gingen. Eerst bezochten we het huis van Perla en haar broer en dat was wel echt even schrikken. Het huis was echt een rommel en het bestond uit 2 kamers. Ze woonden daar met hun moeder, hun oma en hun tante en ze hadden maar 3 bedden! Hun moeder was ziek en kon bijna niks meer maar ze hadden geen geld voor medicijnen, Irma vertelde dat die kinderen na school met hun moeder op straat moesten gaan bedelen, dat was voor hun de enige manier om nog een beetje aan geld te komen. Toen ik die kinderen gisteren op school zag waren ze echt super vrolijk en ik had nooit gedacht dat ze zo'n thuissituatie zouden hebben. Dit was wel weer zo'n moment waarop ik me realiseerde wat voor overbodige luxe wij thuis eigenlijk hebben.

Als 2de bezochten we het huis van Raoul en Jelissa. Ook dit huis was heel klein, donker en rommelig, en ook zij moesten een bed met 3 mensen delen. Die mensen zijn wel allemaal heel aardig en we mochten wel gewoon allemaal zomaar binnenkomen in hun huis.

Nadat ik de huizen van deze kinderen heb gezien ben ik wel heel blij dat er projecten zijn zoals Caras Alegres. Er is voor deze kinderen namelijk bijna geen uitweg uit deze situaties omdat hun ouders gewoon geen geld hebben om hun kinderen naar school te laten gaan, maar doordat ze hier naar school kunnen voor bijna niks hebben ze misschien toch nog kans op een betere toekomst.

Na de wandeling hebben we nog even met de kinderen gespeeld en daarna gingen we nog even terug naar Hogar Temporal. De andere groep had daar namelijk taart gebakken met de meiden en wij mochten ook allemaal een stukje taart komen eten :). We hebben daar ook nog een soort kledingbeurs gehouden met alle kleding die wij hadden mee genomen om te doneren en daar waren ze heel blij mee. Daarna hebben we onze tassen opgehaald in het hostel en gingen we met de bus naar het meer van Atitlan.

Toen we bij het meer aankwamen vond ik het echt meteen super mooi! Het is daar veel rustiger dan in de stad en het ruikt er niet zo naar uitlaatgassen. Bij het meer van Atitlan zouden we eigenlijk weer in een hostel slapen maar dat hostel was in de fik gevlogen. Daardoor verbleven we in een super mooi huis. De kamers zijn hier echt veel groter dan in de hostels waar we eerst sliepen en we hebben een keer geen stapelbedden. Iedere kamer heeft hier ook gewoon een eigen badkamer en we hebben echt supermooi uitzicht op het meer. Het is hier echt luxe en dat is voor een paar daagjes wel even heel fijn :).

Doordat we nu echt een huis hebben en geen hostel moeten we wel zelf koken (we krijgen wel hulp van 2 Guatemalteekse vrouwen). Vandaag gingen Sofia, Kim en ik helpen met koken en het was echt supergrappig om te koken met die Guatemalteekse vrouwen. Daarna hebben we nog even genoten van het mooie uitzicht en toen zijn we gaan slapen.

x Roos