Terug in Nederland

Hola!

Ik ben inmiddels al weer een tijdje terug in Nederland en ik ben nog steeds aan het bijkomen van de reis. De reis heeft heel veel indruk op mij gemaakt en ik ben denk ik ook wel veranderd. Ik heb heel veel mooie mensen ontmoet op mijn reis en ik vind het heel mooi om te zien dat de mensen in Guatemala gewoon blij zijn met wat ze hebben en niet altijd streven naar meer. Doordat ik heb gezien dat mensen hier zo positief blijven ondanks alles ben ik zelf ook anders tegen bepaalde dingen aan gaan kijken. Ik maak me nu minder zorgen om kleine dingen die er eigenlijk helemaal niet toe doen en ik hecht nu ook nog meer waarde aan familie en vriendschap en minder aan materialistische zaken.

Het was altijd al een droom van me om naar Zuid/Midden-Amerika te gaan en die droom is nu uitgekomen, dat voelt echt geweldig. Ik vind het nu wel heel jammer dat het voorbij is want ik heb er zo lang naar uitgekeken, maar misschien was het einde van mijn reis naar Guatemala wel het begin van iets nieuws. Ik zal deze reis nooit vergeten en ik zal altijd blijven denken aan de mensen die ik op deze reis ontmoet heb. Ik heb geen idee wat me te wachten staat in de toekomst maar ik ben iniedergeval van plan om nog veel meer mooie reizen te gaan maken.

x Roos

Dag 15&16 zaterdag 25 juli/zondag 26 juli

Hola!

Vannacht was dan toch echt onze laatste nacht in Guatemala en dat is wel een heel raar idee. Nadat we ontbeten hadden gingen we nog even Antigua in om wat souvenirtjes te kopen, het was weer feest in de stad want er was een soort optocht. Op de terugweg hebben we bagels opgehaald bij de bagelbarn en die gingen we in het hostel opeten voordat we naar het vliegveld gingen.

Toen we de broodjes op hadden was het moment aangebroken dat we afscheid moesten nemen van Petra. Zij ging niet mee naar het vliegveld omdat ze nog moest werken in Antigua. Ik vond haar echt een superleuke plaatselijke begeleidster en ze was ook echt een deel van de groep geworden. Door Petra was de reis ook wel echt een succes want zij had alles super goed geregeld en wanneer er een probleem was had Petra altijd meteen weer een oplossing gevonden.

Nadat we afscheid van haar hadden genomen moesten we dan toch echt de bus in stappen die ons naar het vliegveld zou brengen. Nadat we onze koffers hadden afgegeven en door de douane waren gegaan konden we vrij snel het vliegtuig in stappen. In het vliegtuig zat ik langs Kim en doordat we bij de nooduitgang zaten hadden we echt superveel plek. We vlogen eerst naar El Salvador, daar hadden we een tussenstop van 2 uur maar we gingen wel weer precies hetzelfde vliegtuig in en we hadden dus ook weer dezelfde plekken :). Vanuit El Salvador vlogen we naar Madrid en dat duurde 11 uur maar ik vond het echt heel snel gaan.

Op Madrid hadden we een tussenstop van 5 uur en we hadden daar nog een laatste evaluatie maar dit keer schriftelijk. Daarna vlogen we dan toch echt naar Amsterdam.

Het was een heel raar gevoel om weer in Nederland te zijn, toen we geland waren op schiphol besefte ik me wel dat onze expeditie nu toch echt bijna voorbij was. Toen we al onze koffers van de band hadden gehaald moesten we afscheid nemen van elkaar. Onze expeditie was nu toch echt tot een einde gekomen. Ik vond het echt heel moeilijk om ascheid te nemen van de groep en van onze expeditiebegeleiders. Het was een heel mooi moment omdat ik me nu pas echt realiseerde dat we echt een band met elkaar hadden gekregen maar het was ook een verschrikkelijk moment omdat ik niet wilde dat het afgelopen was.

Na een laatste groepsknuffel liepen we samen door de deuren van de terminal en daar stonden al onze ouders. Het was wel heel fijn om mijn familie weer te zien en ik had wel echt het gevoel dat het een hele geslaagde expeditie was!

x Roos

Dag 14 vrijdag 24 juli

Hallo allemaal,

Vandaag was onze laatste hele dag in Guatemala en daarom gingen we dus de Pacaya vulkaan beklimmen! We moesten dus weer heel vroeg opstaan om te ontbijten. Na het ontbijt gingen we met de bus naar de vulkaan.

Eenmaal bij de vulkaan aangekomen vulden we nog even allemaal onze waterflesjes bij en toen begonnen we aan de zware klim samen met 2 gidsen. Onderweg vertelden de gidsen ons van alles over medicinale planten die op de vulkaan groeide. De klim was wel echt meteen best wel zwaar, ik had vooral last van mijn ademhaling omdat we echt al heel hoog zaten en daardoor is er minder zuurstof in de lucht. We begonnen namelijk al op 1800m hoogte en we gingen naar een hoogte van 2400m! Af en toe kwamen we bij een uitkijkpunt waar we even pauze hielden en dan had je wel echt supermooi uitzicht.

Op een gegeven moment gingen we de groep splitsen. Je mocht kiezen of je voor de korte route wilde gaan of voor de lange route. Ik ging voor de lange route want ik wilde graag zo hoog mogelijk komen. Vanaf toen liepen we dus met een kleinere groep verder en met nog maar 1 gids. Aan het begin van de klim, toen we nog met de hele groep samen liepen, stonden er nog overal planten en bomen en daardoor had ik niet echt het idee dat ik op een vulkaan aan het lopen was, maar nu liepen we op een hele grote steile vlakte van zwarte steentjes. Op een gegeven moment kwamen we op een punt waar je de top van de vulkaan kon zien en dat was echt heel mooi! We liepen vanuit daar nog verder omhoog en uiteindelijk kwamen we op het hoogste punt waar je mocht komen. Vanuit daar had je echt heel mooi uitzicht en het was echt heel bijzonder om daar op een vulkaan te staan.

Nadat we boven even hadden genoten van het uitzicht en foto's hadden genomen begonnen we terug naar beneden te lopen, en dat was nog moeilijker dan naar boven lopen! Het was namelijk supersteil en er lagen allemaal kleine steentjes die steeds wegrolde onder je voeten en daardoor gleed je steeds bijna uit. Je zag trouwens ook echt opgedroogde lava liggen van de laatste grote uitbarsting en je kon precies de route zien die de lava had afgelegd vanuit de krater. Toen we weer een heel stuk naar beneden waren gelopen kwamen we bij een punt waar een soort gaten in de vulkaan zaten waar hete lucht uitkwam en daar gingen we marshmallows roosteren! De marshmallows waren echt super lekker en het was echt een raar idee dat je die marshmallows gewoon geroosterd had op een vulkaan. Daarna kwamen we de andere helft van de groep weer tegen en we liepen het laatste stuk gezamelijk naar beneden. Het begon toen echter echt keihard te regenen dus toen we beneden waren, waren we echt helemaal doorweekt en we moesten dus nat de bus in, arme buschauffeur. Het was wel echt super om die vulkaan te beklimmen en ik vond dit wel een hele mooie afsluiting.

Toen we weer terug waren in het hostel gingen we ons allemaal omkleden want omdat het de laatste avond was gingen we uiteten in Antigua! Het was echt supergezellig op straat, er was een soort feest dus er was muziek en er waren heel veel mensen. Terwijl we naar het restaurant liepen was ik aan het praten met 3 andere meisjes en op een gegeven moment was de rest van de groep dus ergens rechts een restaurant binnen gelopen maar wij hadden dat helemaal niet gemerkt dus wij liepen gewoon vrolijk door. Toen vroeg Aike ineens: "Jongens weten jullie eigenlijk waar we heen lopen?''. En toen kwamen we er dus achter dat er niemand meer voor of achter ons liep. We zijn toen terug gelopen tot aan het punt waar we zeker wisten dat we nog met de groep waren geweest maar daar zagen we ook niemand. Toen gingen we dus proberen om de begeleiders te bellen maar dat lukte op een of andere manier niet. We vroegen toen aan een man die langsliep of we zijn telefoon misschien mochten gebruiken maar hij sprak geen engels dus hij begreep ons niet helemaal. Aike was aan het proberen om die man uit te leggen dat we de groep waren kwijtgeraakt en dat de telefoon het niet deed en net op dat moment kwam Cindy de hoek om! Ze was echt heel blij om ons te zien want ze waren natuurlijk heel ongerust. Toen liepen we met haar naar het restaurant wat dus echt 5 meter verder was dan waar wij stonden haha.

In het restaurant was het wel echt supergezellig en we kregen pizza! Daar had ik echt al de hele tijd zin in. Toen we klaar waren met eten liepen we weer terug naar het hostel en we liepen dus weer door het park waar het nog steeds feest was. We bleven daar nog even staan dus we hebben nog even gedanst (nu konden we mooi onze nieuwe salsamoves gebruiken) en net toen we weer verder wilde lopen naar het hostel was er echt heel mooi vuurwerk! Het leek net alsof het vuurwerk speciaal voor ons was en het was echt een perfecte laatste avond.

x Roos

Dag 13 donderdag 23 juli

Hallo allemaal,

Vanmorgen was de eerste keer hier in Guatemala dat we echt uit konden slapen, het ontbijt was namelijk pas om 9 uur. Er stond namelijk ook niks op het programma vandaag behalve dat we om 4 uur met de bus naar Antigua zouden gaan.

Daarom konden we na het ontbijt lekker aan het zwembad hangen en op het strand liggen. Om half 12 kregen we alleen wel als verrassing te horen dat om 12 uur alle kamers leeg moesten zijn dus toen moesten we even heel snel allemaal douchen en inpakken. Om 2 uur gingen we eten. Daarna hebben we nog even lekker aan het strand gezeten en om 4 uur gingen we de bus in om weer naar Antigua te gaan. In Antigua hadden we onze eerste nacht doorgebracht en we zouden daar ook de laatste 2 nachten doorbrengen. Ik vond het leuk in Monterrico maar ik was toch blij dat we weer naar Antigua gingen. Het is me hier namelijk toch net iets te warm.

Na ongeveer 3 uur kwamen we aan in Antigua bij het hostel waar we de 1ste nacht geslapen hadden en het voelde alsof we weer thuis waren. Het was wel raar om hier weer te zijn. Minder dan een week geleden waren we hier nog maar het lijkt veel langer geleden. Ik denk dat dat komt omdat we in de tussentijd zoveel dingen gedaan hebben en zoveel hebben meegemaakt. Ik denk dat ik ook wel veranderd ben in die tijd. Ik heb nu een ander beeld van de wereld gekregen en ik kijk nu ook anders tegen bepaalde dingen aan. Nu we hier weer terug zijn realiseer ik me wel dat mijn expeditie bijna voorbij is, en dat vind ik echt helemaal niet leuk. Ik vind het ergens wel fijn om weer naar huis te gaan maar ik heb ook het gevoel dat ik hier nog lang niet klaar ben, en ik denk ook dat ik het ontzettend ga missen. Maar goed we hebben nog 2 dagen, en morgen gaan we echt iets heel leuks doen als afsluiting, we gaan namelijk een vulkaan beklimmen!

x Roos

Dag 12 woensdag 22 juli

Hola!

Vandaag moesten we heel vroeg op want we weer gingen weer werken bij een project. Dit keer gingen we naar Arcas. Arcas is een organisatie die zich inzet voor het redden van bedreigde diersoorten en voor het milieu. We kregen eerst een rondleiding door het park waar ze onder andere schildpad eieren begraven zodat deze veilig uit kunnen komen, papegaaien opvangen die niet meer in het wild kunnen wonen, ecoblocks maken van afval en nog veel meer.

Na de rondleiding gingen we naar een school in de buurt van het project. Daar kregen de kinderen eerst een korte les over milieuvervuiling en daarna gingen we met de kinderen samen het strand opruimen. Daarna deden we op het strand nog wat spelletjes met de kinderen.

Rond 12 uur gingen we terug naar het hoofdgebouw van Arcas om te lunchen. Toen gingen we de mangrove in. Met een bootje gingen we een rivier over en toen moesten we nog een heel stuk lopen door de mangrove. Het was echt superheet, er zaten heel veel muggen en andere beesten en iedereen zweette zich kapot maar uiteindelijk kwamen we dan toch op onze bestemming aan. We kwamen bij een kaal stuk land en daar gingen we allemaal 10 bomen planten. Toen iedereen 10 bomen had geplant gingen we weer terug naar de boot. Toen we weer aan de overkant van de rivier waren gingen we nog een spel doen met kajaks. Daarna wilden we met de bus terug gaan naar het project maar de bus was vastgelopen in het zand. Er kwamen heel veel mannen uit het dorp helpen, en we moesten allemaal helpen duwen maar uiteindelijk lukte het om de bus los te krijgen uit het zand.

Toen we dus weer terug waren op het project hadden we vrije tijd tot aan het avondeten. We hebben ons even opgefrist en daarna hebben we lekker aan het strand gelegen. Na het avondeten gingen we echt iets heel cool doen, we mochten namelijk mee op schildpaddenpatrouille! In groepjes van 3 gingen we samen met een begeleider van Arcas mee op schildpadpatrouille, we moesten nesten met schildpadeieren zoeken en dan de eieren begraven op het terrein van Arcas zodat de babyschildpadjes veilig uit konden komen. Het kon echter ook dat je een soort stropers tegenkwam die de nesten al leeg hadden geroofd. Als je die mensen tegenkwam moest je met hun onderhandelen, je moest dan proberen om die schildpadeieren met hun te ruilen voor eten.

Nadat ze hadden uitgelegd hoe alles werkte gingen we dus op pad. Mijn groepje kwam al heel snel een man en vrouw tegen die bijna 100 schilpadeieren bij zich hadden! Onze begeleider van Arcas ging dus met hun onderhandelen en uiteindelijk gaf hij ze een bon waarmee ze de volgende dag eten konden komen ophalen bij Arcas, in ruil daarvoor gaven ze ons de schilpadeieren. Toen gingen we terug naar het park en daar gingen we de schildpadeieren begraven. Het was echt heel bijzonder om mee te maken hoe zoiets gaat. Nadat we de eieren hadden begraven gingen we nog verder op patrouille maar we vonden verder niks meer. Toen we weer allemaal terug waren was iedereen natuurlijk doodmoe dus we gingen snel terug naar het hostel.

x Roos

Dag 11 dinsdag 21 juli

Hallo iedereen,

Vandaag was de laatste morgen in ons huis bij het meer van Atitlan. Ik vond het jammer dat we daar weggingen maar ik had ook zin om weer naar een nieuwe plek te gaan. Na het ontbijt gingen we met de boot naar Panajachel, een dorp aan de overkant van het meer, en vanuit daar gingen we met de bus naar Monterrico.

Na een lange busreis van 5 uur kwamen we aan in Monterrico. Het was daar echt super heet, bijna 40 graden! Vanuit de bus liepen we meteen naar het hostel, el delfin. Er was een zwembad bij het hostel en het hostel lag echt aan het strand dus dat was wel leuk, helaas mochten we wel niet zwemmen in de zee omdat de stroming te sterk was.

Toen we ons even opgefrist hadden en de spullen in de kamer hadden gezet gingen we eten, we kregen echt superlekkere hamburgers met friet :). De rest van de dag hadden we weer vrije tijd alleen dit was de 1ste keer in Guatemala dat ik me echt niet lekker voelde. Bijna iedereen had al wel een keer last gehad van buikpijn enzo en nu was het mijn beurt. Misschien had dat ook iets te maken met de omslag van het weer ofzo want het was voor mij echt net iets te heet daar in Monterrico. Omdat ik me dus niet zo lekker voelde heb ik even geslapen maar 's avonds koelde het gelukkig iets af en toen heb ik nog even op het strand gezeten, daar waaide het heel lekker en toen voelde ik me gelijk al stukken beter. Na het avondeten gingen we snel naar bed want de volgende dag zou een lange dag worden.

x Roos

Dag 10 maandag 20 juli

Buenos dias!

Vanmorgen werden we wakker bij ons gastgezin. Nadat we ons hadden aangekleed gingen we ontbijten en we kregen alweer pannenkoeken :). Na het ontbijt moesten we onze tassen alweer inpakken want we zouden niet meer terug komen bij het huis. Toen gaf onze gastmoeder ons weer een lunchpakketje en bracht ze ons samen met haar kinderen naar het centrale plein waar we weer bijeen kwamen met de rest van de groep. Toen iedereen er was moesten we helaas afscheid nemen van ons gastgezin. Dat vond ik wel even jammer want ze waren echt super lief en we hadden het heel gezellig met hun gehad.

Toen gingen we weer met de pickup trucks naar de tuin in San Pedro. Daar gingen we verder met het omschoppen van het land en het ging nu echt stukken beter! We snapten nu beter wat we moesten doen en daardoor ging het ook echt stukken sneller. Nadat we het hele stuk land hadden omgeschopt hebben we de bedden aangelegd voor de zaadjes en toen was het inmiddels al weer 12 uur dus toen gingen we weer terug naar San Juan. Daar gingen we weer lunchen bij het centrale plein en toen kwam onze gastmama ons nog een armbandje brengen wat ze zelf had gemaakt. Echt super lief!

Na de lunch gingen we naar de school van San Juan en daar gingen we buiten spelletjes doen met de kinderen. We deden spelletjes zoals hinkelen, touwtjespringen enz. Op een gegeven moment ging het regenen maar we bleven gewoon doorspelen met die kinderen in de regen en dat was echt heel leuk. Rond 5 uur gingen we terug naar ons huis in San Pedro en toen we daar aankwamen voelde het echt alsof ik weer thuis was. Ik ging weer helpen met koken, dit keer samen met Ilse en Marleine en het was weer heel gezellig met die Guatemalteekse vrouwen. Ik kon best leuke gesprekken met ze voeren ondanks dat hun geen engels praatten en ik amper spaans. Na het avondeten hebben we nog spelletjes gespeeld met wat mensen en daarna hebben we nog even gezellig gepraat op onze kamers.

x Roos

Dag 9 zondag 19 juli

Hallo iedereen,

Vandaag gingen we weer aan de slag dus we moesten weer vroeg opstaan. Na het ontbijt moesten we een klein rugzakje inpakken met spullen om een nachtje te gaan logeren, we gingen namelijk bij Mayafamilies slapen! Toen we allemaal onze spullen hadden gepakt werden we door Zulaha opgehaald met pickup trucks. Zulaha komt uit London en ze werkt bij RisingMinds, het project waar de komende dagen zouden gaan werken.

De pickup trucks brachten ons naar San Juan, het was trouwens echt super leuk om in die pickup trucks te rijden :). In San Juan ontmoetten we allemaal onze gastgezinnen. Ik zat samen met Ilse en Tamar in een gastgezin. Ons gezin bestond uit een man en een vrouw met 2 kinderen, een jongen van 8 en een meisje van 3. De moeder van die vrouw woonde ook nog bij hen thuis. Nadat iedereen was ingedeeld bij een gezin gingen we mee naar hun huis om onze tassen neer te zetten en om hen wat beter te leren kennen.

Toen we met onze gastmoeder mee naar huis liepen, liepen we eerst door een best wel brede straat met weer allemaal van die leuke gekleurde huisjes, op een gegeven moment moesten we rechts door een smal steegje. Toen we daar door een houten poort liepen kwamen we bij het huis van ons gezin. We kwamen binnen in de tuin waar allemaal kippen, kuikens, ganzen enz. los rondliepen. We kregen met z'n 3en een kamer dus dat was wel gezellig. Buiten in de tuin stonden 2 hutjes, de douche en de wc. In de tuin stond ook nog een soort schuur van golfplaten en dat was de keuken/eetkamer. Het huis was dus heel anders dan een standaard nederlands huis maar het was wel heel gezellig en het was ook gewoon schoon.

Toen we onze tassen in onze kamer hadden gezet kregen we van onze gastmoeder een lunchpakketje voor in de middag en toen bracht ze ons weer naar het centrale plein waar we weer bij elkaar kwamen met de rest van de groep. Vanuit daar gingen we een wandeling maken door San Juan. In San Juan zijn 13 muurschilderingen die allemaal iets vertellen over de Maya cultuur. Onze gids liet ons een paar van die muurschilderingen zien en dan vertelde hij ons de verhalen erbij. Op een van die muurschilderingen was het meer van Atitlan te zien, met in het midden een klein eilandje met huisjes erop. De gids vertelde dat er vroeger een eiland middenin het meer lag, en op dat eiland lag een soort heilige Maya stad waar de Maya's allerlei rituelen uitvoerden. Doordat het meer echter heel erg gestegen is, is de stad gezonken en nu ligt er dus een Maya stad op de bodem van het meer. Er verdwijnen wel eens mensen op het meer en de Maya's geloven dat hun geesten naar de heilige Maya stad op de bodem van het meer worden gebracht.

De gids liet ons ook nog wat belangrijke gebouwen van het dorp zien zoals de kerk, en hij vertelde nog meer legendes. Ik vond het echt superinterressant om wat meer te leren over de cultuur van de Maya's. Ik vind het zowiezo een hele mysterieuze beschaving en ik vind het leuk om te zien dat er in Guatemala nog steeds heel veel mensen wonen die de tradities en gebruiken van de Maya's hoog houden.

Na de rondleiding gingen we lunchen en daarna gingen we weer met de pickup trucks naar San Pedro. Daar gingen we naar een stuk land waar de organisatie RisingMinds een groentetuin wilde aanleggen voor de wat oudere mensen in het dorp. Het stuk land was echter echt een rommel, er lag heel veel afval en er was super veel onkruid. Wij gingen daar eerst alle rommel opruimen en stenen uit de weg ruimen en daarna begonnen we met het omschoppen van het land zodat het onkruid los kwam en de vruchtbare grond bovenop kwam. We kregen hulp van een Guatemalteekse boer en hij vertelde ons hoe we te werk moesten gaan. Dat omschoppen was wel echt heel zwaar want het was super heet en we moesten een heel groot stuk land maar het duurde heel lang voordat we vooruit kwamen. Na een tijdje begon het echt super hard te regenen dus we gingen met z'n allen schuilen in een kleine schuur. Het was al bijna avond en het zag er niet naar uit dat het snel zou gaan stoppen met regenen dus we besloten om warme chocolademelk te gaan drinken bij een cafétje om de hoek. Daarna gingen we met de pickup trucks weer naar San Juan.

Aangekomen in San Juan vertelden onze begeleiders ons dat we de rest van de avond zouden doorbrengen bij onze gastgezinnen en dat we de volgende morgen weer om half 9 bij elkaar zouden komen op het centrale plein. Helemaal doorweekt en onder de modder gingen we dus weer naar het huis van ons gastgezin. In het begin voelde het een beetje raar dat we nu maar met z'n 3en waren en dat we nu zonder begeleiders bij Guatemalteekse mensen waren die geen woord engels spraken. We wisten we eerst ook niet zo goed wat we moesten doen maar na een tijdje gingen we met die kinderen van ons gastgezin spelen en dat was echt super leuk. Daarna gingen we avondeten en toen raakten we aan de praat met onze gastmoeder d.m.v gebarentaal en af en toe een paar zinnen spaans. Dat lukte best goed en het was toen echt super gezellig, die mensen van ons gezin zijn echt super lief. Na het eten leerde onze gastmoeder ons hoe we tortilla's moesten bakken en dat was nog best moeilijk maar wel heel leuk. Daarna hebben we op onze kamer nog even gepraat met elkaar en toen zijn we gaan slapen. Het was een hele geslaagde avond!

x Roos